Vorige week maandag stonden de verhuiswagens voor de deur in Poortugaal. Woensdagavond droegen we de sleutels van de pastorie over. Vrijdag vlogen we naar Nepal waar we zaterdag, erg moe, aankwamen. Zondag naar de internationale kerk waar we andere Nederlanders ontmoetten, en een erg bemoedigende preek kregen met als centrale boodschap dat God met je mee gaat of je nu links of rechts gaat. Maandag begon Bert “gewoon’ met lesgeven. En dinsdag kwam de rest van de bagage, fietsen plus nog 60 kilo andere spullen zoals Bert zijn boeken.
Het ophalen van de bagage was een hele onderneming waar een hele papierwinkel aan te pas kwam. Ook het vervoer van de 2 grote, zware, fietsdozen naar het huis viel niet mee. Al met al erg drukke weken maar we zijn er goed doorheen gekomen.
We zijn dan intussen ook wel moe. En het ziet er naar uit dat de eerste vakantie pas met Kerst zal zijn. We moeten dus nog even doorbijten en zuinig met onze energie zijn. Het seminarie, EPTS, waar Bert les aan geeft heeft een behoorlijk niveau, dat vraagt wel flinke voorbereiding. De kunstacademie begint in september dus Margreet heeft nog even respijt. Maar bij Beauty for Ashes was men blij haar te zien en waren er meteen wat vragen. Gelukkig `lenen´ we het huis en de didi (huishoudster) van de fam. Los op dit moment dus er wordt voor ons gekookt, gewassen en gepoetst. Als Margreet iets huishoudelijks wil doen terwijl de didi er is zegt deze verontwaardigd: “mero kaam”, dat wil zeggen: mijn werk.
Dan ben je dus wel rap aan de slag Bert. En dan is het natuurlijk ook kort dag geweest om je lessen echt goed voor te bereiden. Heel veel succes en we noemen jullie dagelijks in ons gebed.
Hopelijk hebben jullie niet al te veel last (gehad) van een jetlag. Heel veel sterkte ook met het “nog even doorbijten tot de kerst”.
Fijn dat jullie goed zijn aangekomen!
Veel zegen bij het figuurlijk ‘landen’, het werk, alle contacten en het opstarten van alles!
Hartelijke groet, Marianna