We zitten in een fase van afscheid nemen. Vaak zijn dat geregisseerde momenten zoals het afscheid van de kerkelijke gemeente, van het Deltaziekenhuis en van de school van Margreet. 
Maar eigenlijk nemen we elke dag afscheid: van het dorp waar we 20 jaar gewoond en gewerkt hebben, van de omgeving die zowel uit industrie als uit mooie polders en grienden bestaat en van het pleintje waar we al 20 jaar erg goed wonen. 
Maar we nemen ook afscheid van de tuin waar we veel planten zelf ingezet hebben en van de kruisbessenstruik die dit jaar een record opbrengst had. En wat de denken van de druif die na 20 jaar echt enorm is geworden.
We hopen dat de mensen die na ons in dit huis komen van kruisbessen, bramen, druiven, aalbessen, appels en pruimen houden. Maar eigenlijk ook van stokrozen, hortensia’s en een mooie fuchsia. Afscheid nemen valt niet altijd mee.
