Afgelopen week zijn we ruim 4 dagen op vakantie geweest. We zijn naar Pokhara gevlogen en hebben daar vanuit een guesthouse 2 dagen gewandeld. Normaal ga je naar Pokhara met de bus maar die busrit kost een dag. Nu is het een prachtige rit maar een dag heen en een dag terug als je maar 4 
dagen hebt is een beetje teveel van het goede. Het vliegtuig deed er een half uur over. In Pokhara kan je de “himals”, besneeuwde bergen, goed zien als het helder is. Nu aan het einde van de regentijd hebben we ze al een paar keer gezien, erg indrukwekkend. In het guesthouse was ook de familie Baas. Zij zijn ook door de GZB uitgezonden. Jan werkt voor Asal Chhimenee Nepal waar hij meehelpt aan de wederopbouw na de aardbeving en Anne-Marie geeft de 5 dochters les. Wij hebben 2 dagen gewandeld met een gids en een drager. Dat is dus wel luxe, je rugzak wordt gedragen en de gids weet alle adressen om koffie te drinken of wat te eten. Ook het hotel was geregeld. 
De tweede dag moesten we ongeveer 700 meter afdalen grotendeels via grote stenen trappen. En dat terwijl het, voor ons, bloedheet was. Dat was echt afzien en het treiterige is dat als jij het echt zwaar vindt er altijd wel een Nepalees op teenslippertjes in een hoog tempo voorbij komt. Maar het was goed er even uit te zijn en bij te komen want we waren eigenlijk best wel moe. Morgen gaan we weer verder met ons gewone leven, Bert gaat weer les geven en Margreet gaat proberen de laatste papieren voor de Universiteit voor elkaar te krijgen. Al hebben we nog wel wat spierpijn van de afdaling van zaterdag.
Wat een prachtig uitzicht op zo’n machtig hoge berg.
Het “wandeltochtje” was dus wel afzien.
Tja dat je dan ingehaald wordt door de lokale bevolking heeft te maken dat zij beter aangepast zijn aan het klimaat en mogelijk ook een hogere opnamecapaciteit hebben van zuurstof in het bloed, doordat ze al generaties lang op hoogte leven.
Wat mooi dat jullie dan ook weer andere mensen hebben ontmoet die ook uitgezonden zijn.
Nu maar hopen dat de papieren voor Margreet snel in orde zijn.
Oh ja, jullie bericht is ook al in het kerkblad verschenen.
Gods zegen weer voor jullie werk
Wybe en Anneke
ja na 6 keer naar de bank kregen we het formulier dat bevestigde dat we een Nepalese bankrekening hebben met voldoende saldo.
en mijn school was zo vriendelijk een brief, met veel handtekeningen en stempels te geven dat ik bachelorniveau heb, mijn diploma’s stammen nog uit de tijd dat er geen bachelor of master bestond.
Herkenbaar want de bamastructuur bestaat pas sinds 1999 in Nederland. We hebben het al vaker gehoord van vrienden in het buitenland dat de Nederlandse diploma’s apart vertaald moeten worden.
Wat een geluk dat dat nu allemaal in orde is. Heel veel succes en plezier bij je studie Margreet.
Gelukkig dat de geldperikkelen nu ook geregeld zijn . Het valt me nog mee dat dat toch nog zo snel gaat.
Nu maar hopen dat alles voor jullie voorspoedig mag verlopen.
Alle goeds en natuurlijk Gods zegen
Wybe en Anneke
Leuk om even te wandelen! Nog even oefenen en jullie rennen ook de trappen op en af!
Goed dat jullie zijn gaan vliegen. Is dat duur, een binnenlandse vlucht?
Interessant om te lezen (ook in de andere blogs) hoe het leven voor jullie er uit ziet.
Veel sterkte, en bovenal veel plezier! Geniet er van!
Groetjes en Gods zegen,
Hans en Wilma