Op dit moment is het de Dasain feestperiode. Het is een 10 dagen durend Hindu festival. Het is het grootste feest van het jaar en traditioneel gaat iedereen naar zijn ouderlijk huis om het daar te vieren. Ook Nepali die in het buitenland wonen proberen deze periode hun familie in Nepal te bezoeken. Kathmandu wordt dan ook veel stiller, waarschijnlijk is ongeveer 75% van de bevolking de stad uit. Voor jonge Christenen is het lastig, als zij naar huis gaan, wordt er toch verwacht dat ze meedoen met Hindoeïstische rituelen. In de Nepalese kerk werd vorige week zaterdag dan ook precies uitgelegd wat wel en wat niet kan. Offeren kan als Christen niet maar je laten zegenen en zelf zegenen als daarom gevraagd wordt mag wel. En mee-eten mag altijd. Het is ook het einde van de regentijd en het begin van de rijstoogst ook dat wordt gevierd. Zo zijn veel kinderen aan het vliegeren en worden er grote schommels van bamboe neergezet. Deze blijven dan een aantal weken staan en weer afgebroken voor ze onveilig worden. Toen we vandaag een rondje door de buurt liepen zagen we dat er op veel plekken geofferd werd en ook in de tempel was het erg druk. Er was een plek, in de open lucht, waar de gehele dag door geiten geslacht werden. Ook werd er een schommel opgebouwd. Waar vanmiddag al druk op geschommeld werd.
Maar wat wordt er dan eigenlijk gevierd in de Dasain periode?
Ik begrijp dat het dus best schipperen is tussen het meegaan in de traditie en toch trouw blijven aan jezelf als je Christen bent. Hoe wordt daar dan op de opleiding mee omgegaan?
Bijzonder om van dichtbij mee te maken.