Voor een korte vakantie zijn we eind juli naar Thailand geweest.
Wat een verschil met Nepal. De wegen zijn vlak en goed. Het is er niet stoffig en de lucht is helder. Terwijl in Nepal het verkeer chaotisch is waarbij iedereen door elkaar krioelt, is het verkeer in Thailand gediciplineerd en goed geordend. Toch loopt het verkeer er in de spits ook vast, ondanks de brede wegen en de vele verkeerslichten.
De mensen in Nepal zijn heel vriendelijk, maar de mensen in Thailand nog meer. En bij alles wordt beleefd gebogen met het hoofd.
We zijn eerst een paar dagen in de hoofdstad Bangkok geweest. Opvallend is dat Thailand erg veel rijker is dan Nepal.Je ziet het aan de winkels, we zijn zelfs naar een Ikea geweest, aan de grootte van de auto’s, aan het straatbeeld, het is een totaal andere wereld wanneer je uit Nepal komt. Er is een groot verschil tussen de binnenstad en de gebieden er om heen. In de buitenwijken staan heel veel wolkenkrabbers en er worden er nog steeds bijgebouwd. In de binnenstad staan lagere huizen en ook heel veel tempelcomplexen. Thailand is een boeddhistisch land en heel veel mensen, maar ook bedrijven hebben een tempeltje in hun tuin staan.
Dwars door Bangkok loopt de Chao Phraya rivier. Er varen daar heel veel veerboten die verbinden onderhouden tussen de oevers, maar ook kun je een heel eind de rivier langs varen van pier naar pier voor 40 cent.
Eind oktober is de oude koning overleden en er wordt daarom een jaar lang gerouwd. Overal zie je afbeeldingen van de overleden koning, maar ook af en toe al van zijn zoon die hem opvolgt. De macht van de koning is beperkt, want het land wordt geregeerd door een militaire junta. Maar belediging van de koning komt je op een flinke gevangenisstraf te staan.
Na drie dagen zijn we met de nachttrein naar Chiang Mai gegaan. Een belevenis op zichzelf. De reis duurde 16 uur. Onderweg stapten steeds mensen in die met eten en drinken langskwamen. Om een uur of acht werden de bedden klaargemaakt, met hagelwitte lakens en schone dekens. Allen de matrassen waren erg dun en hard en er waren constant geluiden van de trein, die heel vaak stopte op tussen gelegen stations. Zodoende kwam er van slapen niet veel. We zijn daarom ook terug met het vliegtuig gegaan (1 uur vliegen).
Wat een belevenis weer.
Een jaar rouw voor een staatshoofd is voor ons echt ondenkbaar.
Toch herdenken we wel vaak gedurende een
langere periode de overledenen die ons dierbaar waren..
Hoe wordt daar inNepalmee omgegaan?