Einde semester EPTS

Deze week is alweer de laatste van het voorjaars semester. Afgelopen week waren de ‘final exams’. Dit semester gaf ik ‘Survey of the New Testament’ (inleiding Nieuwe Testament) en ‘the Gospel of John’ (Evangelie van Johannes). Vooral het eerste examen vonden de studenten moeilijk. Gelukkig waren er redelijk wat studenten die een voldoende haalden.
20170517_064556Het ‘final exam’ wordt altijd heel officieel afgenomen.  De hele aula wordt leeg geruimd en vol gezet met tafels. De studenten van verschillende klassen worden door elkaar gemixt, zodat ze niet van elkaar kunnen afkijken. De docenten die die dag een examen hebben, houden toezicht. Veel studenten hebben het idee dat als je maar veel opschrijft je cijfer hoger uitvalt. Dat betekent soms dat iemand een kantje volschrijft met een verhaal dat toch niet was wat gevraagd werd. Voor sommige 20170517_064647studenten is Engels ook nog een heel moeilijke taal. Het semester zit er op. Het was leuk om te doen. Deze week is er nog de ‘Graduation day’. Op die dag worden de studenten die afstuderen in het zonnetje gezet. Een beetje op de Amerikaanse manier compleet met toga’s en baretten. Ik heb dat nog niet meegemaakt, dus ik ben benieuwd.

Voor degenen die hun kennis wel eens willen testen, volgen hier een paar vragen uit het examen. Wie het hele examen wil maken, kan dat bij mij krijgen.
– What is one of the main themes of 1 Peter? Noem een van de hoofd thema’s in 1 Petrus
– What is the purpose of 1 John? Wat is het doel van 1 Johannes?
– Call some famous stories and parables you only find in Luke. Noem enkele beroemde verhalen en gelijkenissen die je alleen in Lucas vindt.
– Call the I am words of Jesus in the gospel of John. Noem de IK Ben woorden in Johannes
– What is the key verse of the gospel? Wat is het sleutelvers in het evangelie van Johannes?
– John works a lot with misunderstanding; show this with the discussion of Jesus with Nicodemus. Jo20170517_073031hannes werkt veel met onbegrip; toon dit aan in het verhaal van Nicodemus die bij Jezus op bezoek gaat.
– The death and resurrection of Jesus is very special in John. He uses a special phrase when he talks about that. Which phrase is that. And what does he mean with that phrase. Johannes heft een special term waar hij het lijden en de opwekking van Jezus aanduidt. Welke? En wat bedoelt hij ermee?
– There are two stories in the gospel of John about sickness and the relation with sin. Which are these stories and what is the relation of sin and sickness in both stories? Er zijn twee verhalen van ziekte en genezing in Johannes waar ook over zoned wordt gesproken. Wat is de relatie tussen ziekte en zondd in beide verhalen.

Pasen in Kathmandu

admin   27 april 2017   4 Reacties op Pasen in Kathmandu

De twee weken voor Pasen warenpasen 4 we in Nederland, we verbleven in het huis van Joost.
Joost was op dat moment op reis in Azie en was zelfs een deel van de tijd in ons huis in Kathmandu.
Het was heerlijk om even te genieten van de luxe van een westers huis, een Nederlandse kerk, schone lucht en nog veel meer. Depasen 3 zaterdag voor Pasen waren we terug in Kathmandu.  En er was een opvallend verschil met twee weken eerder, het is namelijk vanaf het Nepalees nieuwjaar verboden te pas en te onpas in het verkeer te toeteren. En jawel het is veel rustiger op straat nu, nog steeds, na bijna 2 weken.
Pasen was een belevenis! Alle Nepalese kerken uit Kathmandu gaan lopend op weg naar een park in het centrum van de stad.pasen 1 Wij gingen op de fiets op pad en al snel zagen we trottoirs gevuld met zingende mensen. Met spandoeken die verkondigden dat Jezus echt is opgestaan. Naarmate we dichter bij het park kwamen nam de stroom mensen toe. Uit alle zijstraten kwamen stromen mensen, heel veel jonge mensen vooral. Echt duizenden mensen die hupasen 2n blijdschap over het Paasevangelie laten zien. Met gitaren, soms dansend om met elkaar te belijden dat Jezus echt is opgestaan. Het was bijzonder te zien hoe groot de Nepalese kerk is en hoe eigen in hun vorm van belijden. Een deel van de bijeenkomt in het park werd ook op de televisie uitgezonden. Daar werden wel kritische kanttekeningen bij het gebeuren geplaatst. De commentatoren wisten niet dat er zoveel Christenen in Kathmandu wonen en waren daar niet blij om.

 

Retraite van de EPTS

Elk jaar gaat de hele EPTS een keer op ‘spiritual retreat’ (retraite). Het thema was een tekst uit Hebreeën 12:15: “that no ‘root of bitterness’ springs up and causes trouble, and by it many become defiled;” (dat er geen ‘wortel van bitterheid (wrok) opschiet die onrust veroorzaakt en daardoor velen besmet). Dretreat5eze keer drie dagen naar Pokhara. Met de bus nog altijd een reis van een uur of acht over hobbelige smalle wegen. Onderweg werd er een paar keer gestopt onder andere om de lunch te gebruiken. Uiteraard ‘daal baat’ het nationale gerecht van Nepal (rijst met groenten en een linzensoep). Uiteindelijk kwamen we om 18.00 uur aan op onze bestemming, een klein dorpje gelegen op eretreat3en bergtop boven Pokhara. Gelijk al kregen we de eerste inleiding op het thema. Over de oorzaken van ‘bitterheid’ in ons leven. Ik denk dat ‘wrok’ een betere vertaling is van ‘bitterness’. De wortel van wrok is in veel gevallen dat mensen gekwetst zijn door anderen. Als die wortel blijft zitten, kan deze uitgroeien tot psychische en/of lichamelijke klachten. We kregen maar een korte nachtrust want om 5 uur ging de wekker alweer. We klommen naar de top om de zon te zien opkomen boven de bergen. We hadden geluk. Het was redelijk onbewolkt, dus we zagen de zon opkomen. En we konden de besneeuwde toppen van de Himalaya vaag zien. Na een korte lofprijzing bleek het inmiddels weer totaal bewretreat4olkt te zijn en gingen we weer naar beneden. Na het ontbijt twee inleidingen over waardoor de wortel van ‘bitterness’ blijft zitten en kan groeien. Eén van de belangrijkste oorzaken is het niet willen of kunnen vergeven van iemand die ons gekwetst heeft. Dat kunnen we soms niet alleen en daarvoor mogen we God om hulp vragen, maar kunnen ook anderen vragen om met ons daarvoor te bidden. De volgende morgen om 7 uur lofprijzing retreat1en een korte inleiding over Hanna (1 Samuël 1) die ook bitter was omdat ze geen kinderen kon krijgen. Toen ze haar hart uitstortte voor God en de belofte van een kind kreeg was haar ‘bitterness’ verdwenen. Na het ontbijt stapten we weer in de bus voor de terugreis. In Pokhara kregen de studenten nog even de tijd om een boottochtje op het meer te maken. Daarna de lange busreis terug naar Kathmandu, waar we om 9 uur ’s avonds aankwamen.

Het was een leuke ervaring om drie dagen intensief met de studenten op te trekken. Het was goed om te zien hoe goed ze met elkaar omgaan. Ik heb de hele retraite geen onvertogen woord gehoord. Je zag ook nooit mensen in hun eentje, altijd wel iemand die erbij was. De studeretraite6nten gaven aan dat ze het heel leuk vonden dat ik mee ging en vroegen steeds of ik het wel naar de zin had. Bij het eten kwam er altijd wel een met een krukje aan zodat ik kon zitten en niet staande hoefde te eten. Geef uw bord maar aan mij, dat was ik wel af, of hebt u al thee gehad of water. Zo ging het de hele dag door. En altijd heel beleefd. Altijd met ‘sir’ erbij. Het was heel fijn om dit mee te maken. Ook voor de studenten was het aan de ene kant een uitje, maar was er ook duidelijk een spirituele kant.

 

Holi

admin   12 maart 2017   2 Reacties op Holi

Het Holi festival is een van de belangrijkste festivals in Nepal en India. Te vergelijken met Dasain en Tihar. Het wholi3ordt gevierd bij volle maan in de maand Falgun (Februari-Maart). Dit jaar op 12 maart. Het feest wordt wel het festival van de kleuren, maar ook festival van de liefde genoemd.

Holi is het feest van het begin van de lente, maar ook een feest om oude ruzies of misverstanden uit de weg te ruimen en een nieuwe start te maken. Heholi4t is ook het festival van de overwinning van het goede op het kwade. In de Hindu traditie wilde de heks Holika een jonge prins Prahlada op een brandstapel verbranden, maar haar vuurvrije mantel woei af en bedekte Prahlada, zodat de heks om kwaholi9m. Vooral in India worden op de vooravond van Holi rituelen uitgevoerd en brandstapels aangestoken met de heks Holika erop.

Op de dag zelf gaan jongelui rond door de straten en bekogelen elkaar met verfpoeder en waterballonnen met kleurwater en bestoken elkaar met waterpistolen. Het is een vrolijk feest van plezier maken en dansen.holi1
We zijn vanmorgen de stad in geweest en overal zag je groepen jongelui, vooral jongens, geverfd in allerlei kleuren, rondlopen en mensen met kleurpoeder insmeren of bekogelen. Als je aangaf dat je daarvoor niet in was, lieten ze met rust. Op een aantal plaatsen was muziek en dansten mensen, soms onder een waaier van verfpoeder. Vlak bij ons huis is eenholi2 bassin waarin de was gedaan wordt, dat was vanmiddag het terrein van jongelui die erin sprongen, elkaar erin gooiden en vooral erg nat en vies werden. De “dhobi’s” stonden glimlachend toe te kijken, morgen gaat er weer schoon water in.

Het verfpoeder kan je overal op strholi8aat kopen in vooral fluorescerende kleuren. Vroeger werden vooral plantaardige verfstoffen gebruikt, maar tegenwoordig steeds meer synthetische.
’s Avonds gaan mensen bij elkaar op bezoek en eten lekkernijen.holi7
Oorspronkelijk werd Holi vooral in India en Nepal gevierd en in een aantal landen waar veel Hindu’s woonden, zoals Suriname. Tegenwoordig wordt het ook in andere landen gevierd. Ook in Nederland.

Vuile lucht

admin   26 februari 2017   1 Reactie op Vuile lucht

Nepal is een prachtig land, met een fantastisch landschap en mooie mensen. Op de meeste plaatsen is de lucht er schoon. Dust_2A1A4933-08012017100648-1000x0Maar een grote uitzondering is de Kathmandu valley. Kathmandu schijnt de zevende stad( andere bronnen zeggen de derde) op de ranglijst van vervuilde steden te zijn. De stad ligt in een vallei omringt door bergen waardoor alle vervuiling boven de stad blijft hangen. De bevolking van Kathmandu neemt sterk toe en daarmee ook de hoeveelheden gemotoriseerd verkeer. De auto’s worden vaak slecht onderhouden en waarschijnlijk is ook de benzine van mindere kwaliteit wat resulteert in grote zwarte roetwolken die de auto’s en bussen achterlaten.dust_231216_009-08012017100504-1000x0
Verder is men op veel plekken aan het werk, de ringweg wordt enorm verbreed en dat resulteert nu in grote stuivende zandvlaktes. Maar ook op andere plekken wordt de weg verbreed, waarbij het lang duurt voordat er een verharding wordt aangebracht. In de droge tijd veroorzaakt het verkeer dan een enorme stof overlast. Terwijl het in de natte tijd een en al modder wordt. Ook wordt in de hele stad een nieuwe waterleiding aangelegd, soms ook nieuwe riolering. En ook daarbij wordt de verharding pas veel later hersteld en blijft de er stof opwaaien. Het heeft al tijden niet of nauwelijks geregend dus alles is erg droog en stuift daardoor nog meer. Soms worden de wegen daarom ’s morgens nat gemaakt om het stuiven tegen te gaan. Helaas wordt daarbij soms weer zoveel water gebruikt dat de weg uit modderpoelen gaat bestaan. Als je langs de straten fietst, zie je overal mensen het zand en het stof van hun stoepje af vegen, op de weg. dust_231216_007-08012017100501-1000x0Dat wordt er in de loop van de dag weer heen gewaaid, zodat ze de volgende dag weer opnieuw kunnen beginnen.
Sinds een paar maanden is er in Kathmandu geen loadshedding meer (dat wil zeggen dat er nu constant elektriciteit is). Daardoor hoeven de diesel aggregaten niet meer te draaien. Dat scheelt iets in de luchtvervuiling. Maar het stof van de wegen wordt alleen maar erger.
Een andere hoofdoorzaak is de enorme corruptie. Ambtenaren houden vergunningen tegen als aannemers geen steekpenningen betalen. air-pollution-31012017084813-1000x0Aannemers doen eerst het werk dat het meeste oplevert en maken werk niet af. En er is een slechte afstemming tussen diensten. Zodat een pas vernieuwde weg weer wordt opengebroken omdat er nog een waterleiding in moet. Zulke dingen gebeuren ook in Nederland, maar niet op zo’n grote schaal als hier.  Voorlopig zitten we nog wel in de vuile lucht.

Wonen in Kathmandu

admin   12 februari 2017   2 Reacties op Wonen in Kathmandu

ons huisWij wonen in Dhobighat een wijk van Patan. Patan was vroeger een zelfstandig koninkrijk in de Kathmanduvallei maar is nu geheel aan Kathmandu vastgegroeid. Dhobighat wordt ook wel “Bideshiville”genoemd. De wijk van de Bideshis’s, de buitenlanders.In deze wijk en de aangrenzende wijk Lazimpat zijn dan ook een erg dure Engelse school en een Internationale, Christelijke, school gevestigd. Ook de internationale kerk is hier, deze maakt gebruik van de gymzaal van de Internationale kerk. Verhoudingsgewijs wonen er daardoor in deze wijk vrij veel buitenlanders. Het is ook zeker niet de slechtste wijk van de stad.
Onze huisbaas verhuurd 3 van de 4 verdiepingen van zijn huis. De laatste verdieping bewoont hij zelf met zijn gezin. Een gemiddelde woning met 3 of 4 kamers kost tussen de 350 en 550 Euro per maand.  Daar komen dan nog kosten bij voor gas, water en elektriciteit (zo’n 30 Euro) en internet (ca 20 Euro). Voor Nederlandse begrippen een redelijk laag bedrag, in Nederland zouden veel mensen blij zijn met zo´n lage huur.
Hier in Nepal is het maandsalaris van een geschoolde werknemer ongeveer 100 euro per maand. Een flat als de onze flat is dus onbetaalbaar voor een Nepalees gezin. Daarbij is onze huisbaas waarschijnlijk wel blij met een buitenlands echtpaar dat deze flat bewoont. In deze ruimte zou al snel een heel Nepalees gezin komen te wonen. Daarom staat er op het bordje ‘to let’ (te huur) alleen to letvoor buitenlanders.
Wij hebben ook een “didi”,(betekent oudere zus maar ook oudere hulp) die 2 keer per week kookt, de was doet en poetst. Een gemiddeld Nepalees gezin kan zich dat echt niet veroorloven.
Voor de meeste Nepalezen blijven wij dus duidelijk rijke buitenlanders. Dat is soms best lastig. Zo moet je in erg veel situaties iedere dag opnieuw onderhandelen over de prijs. Iedere taxichauffeur die een `Bideshi´ziet aankomen verdubbelt spontaan zijn prijs. En dan hebben we het nog niet over de souvenir verkopers, waarschijnlijk verdriedubbelen zij de prijs. En een naaimachine reparatie kan zo 100 roepies per half uur kosten maar ook 1000 per 5 minuten.

 

Dhunge dhara

admin   22 januari 2017   5 Reacties op Dhunge dhara

Wij wonen dus in Dhobighat, dat betekent de plek (ghat) waar de  dhobis wonen, de mensen die hun geld verdienen met het wassen voor anderen. was4Hier in Dhobigat zijn dhunge dhara,was6
(stenen kranen) waar bronwater uitkomt, dit gaat naar grote bassins toe waaromheen mensen zitten te wassen. Er zijn 2 zulke plekken.was2 Wij wonen precies tussen de 2 wasplaatsen in. Het wassen begint al om 5 uur in de morgen, er wordt voor hotels en
scholen gewassen. Al doen de mensen er natuurlijk ook hun privewas. En komen ook mensen bij de “dhunge dhara’s om water te halen en zichzelf te wassen.was1 Rondom de wasplaatsen is er plek om de was te drogen en op het gras te leggen om te bleken. Vooral die lijnen vol was leveren vaak schitterende plaatjes op. Nu het koud is in de huizen zitten er vaak groepjes in het gras, in de zon, te wachten tot de was droog is. was5Regelmatig ga ik, Margreet, ´s morgens vroeg foto´s maken en probeer ik een praatje te maken met een `dhobi´, hij vertelde al de 5de generatie te zijn maar verwacht dat zijn kinderen gewoon een wasmachine kopen.

Dhobighat

admin   9 januari 2017   1 Reactie op Dhobighat

De wijk waar we wouitzichtnen heet Dhobighat. Wij wonen aan de rand van het hoge gedeelte van de wijk. Daardoor hebben we een prachtig uitzicht over de rest van Dhobighat tot aan de bergen in de verte. Die bergen zijn ongeveer 2500 meter hoog. Elke dag gaat de zon achter de bergtoppen onder.
Het buurtje waar wipleintjej wonen is heel gezellig. Vlakbij is een pleintje, waar altijd wel wat te beleven is. Er staan kraampjes met groente en fruit. Bij een ander kun je momo’s kopen. Rond het plein bevinden zich allerlei winkeltjes waar je bijna alles kunt kopen wat je nodig hebt. Op de stoepen voor de winkeltjes of daarnaast wordt ’s morgens vroeg en ’s middags vanaf een uur of 4 ook groente verkocht, meestal “saag” ,Nepalese spinazie, maar ook egroentevrouwen verzamelnaam voor groene bladgroenten. Ook staan er fruitverkopers, die vanaf hun fiets met opbouw hun appels, sinaasappelen en bananen verkopen.
We kopen regelmatig bij een van de kraampjes groente en fruit.  De verkoopster kent ons al. “Kera?”,bananen? vraagt ze al als we er aan komen. (Nepal heeft heerlijke, kleine, bananen). groentevrouw2
Sinds Margreet voor haar studie een fotoproject moet doen en gekozen heeft voor portretten in het buurtje worden we steeds bekender. Aankoopmanvankelijk wilden veel mensen niet op de foto, maar nadat Margreet foto’s had uitgedeeld, vragen ze er gewoon om. Moeders schuiven
  hun kinderen naar voren om een foto te laten maken. Als wij met onze camera’s verschijnen, ontstaat er een vrolijke sfeer op het pleintje. Maar ook zonder camera worden we nu gegroet, het blijkt een leuke manier van inburgeren te zijn.

Kerstfeest en oud- en nieuwjaar in Kathmandu

Het is vreemd om hier kerstfeest te vieren. Geen straten met lichtjes en kerstversieringen. Alleen bij enkele grote winkels, waar veel westerlingen komen, staat een kerstboom. Maar ook mis je het gezellig bij elkaar zijn in de familiekring. Die is hier dan wel heel ver vandaan.
Wel zijn er veel kerstvieringen: op de EPTS, in de Nepalese kerk, in de house fellowship, in de Internationale kerk. En bij alle Nepalese groepen hoort daar ook eten bij. Voor de Nepalese christenen is het kerstfeest eg belangrijk, omdat de Hindoes veel meer feestdagen kennen.

Op kerstmorgen zijn we in een grote Nepalese kerk naar de Kerstdienst gegaan.20161225_113910 Sommige dingen lijken erg op Nederland; de peutergroep doet een liedje en een dansje, de basisschool doet een liedje en een dansje, een aantal tieners begeleidt zichzelf op gitaar en sluit af met een stoere rap. Verder veel zingen en een behoorlijk lange preek. Het nieuwe kerkgebouw is pas gisteren in gebruik genomen, het heeft dan ook nog geen muren. Een ruwe schatting leerde dat er Kerstmorgen minstens 600 mensen de dienst bijwoonden. En die bleven allemaal mee-eten. Tijdens de dienst werd er dan ook op grote vuren buiten veel eten gekookt. Niet zo Nederlands dus evenals de middagtempera20161225_110722tuur van ongeveer 20 graden. Leuk maar ook lekker om zo samen kerst te vieren.
Gisteren bepaalde de Nepalese regering trouwens dat Kerst een officiële vrije dag is, over korte termijn politiek gesproken…

Oud- en Nieuwjaar is ook totaal anders. Voor de Nepali  is het 20161225_130751trouwens pas in april nieuwjaar. Toch werden we door een aantal met Happy New Year begroet. Maar geen vuurwerk om 12 uur. Niet gezellig met je gezin de klok van twaalf uur afwachten en Psalm 90 lezen. Maar wel met oliebollen, die op de hoogte van 1300 meter verrassend goed bleken te rijzen en zowel onze Nepalese huisbaas als de Amerikaanse onderburen konden die Nederlandse traktatie wel waarderen.

Vanmorgen, nieuwjaarsmorgen konden we gelukkig wel gewoon naar de, internationale, kerk waar de dienst in het teken stond van het nieuwe jaar en wat de doen met je goede voornemens.
De tekst van vanmorgen was Filippenzen 3:12-16, in eigentijdse taal:”Blijf kalm en ga door” (keep calm and press on). Vanaf  deze plek wensen we iedereen een heel gezegend 2017.

de ‘Family of God’ kerk

Omdat zaterdag de vrije dag is in Nepal, worden de kerkdiensten van de Nepalese kerken op die dag gehofogkerkuden. Op zaterdag gaan we dan ook regelmatig naar een Nepalese kerk. Er zijn in Kathmandu heel veel christelijke kerken. Een paar grote, maar ook heel veel kleinere. De meeste zijn onafhankelijke gemeenten. Er bestaan wel overkoepelende organen, maar lang niet alle kerken zijn  daarbij aangesloten.

Vaak gaan we naar de ‘Family of God’ gemeente in de wijk Nakhu. De voorganger is Tanka Subedi die in mei bij ons in Poortugaal is geweest. Hij is ook directeur fogjeugdvan ITEEN, een stichting die Btsubediijbelstudie materiaal verspreid in Nepal.  Het is een kleine gemeente van zo’n 30 volwassen leden, 10 tieners en 15 kinderen. Maar ze zijn verbonden met een paar andere gemeentes in de omgeving, die ze ook ondersteunen.
Voor Nepalese begrippen duren de kerkdiensten maar kort; ongeveer vijf kwartier.fogmuziek Daarna is er (melk) thee met een koekje en gelegenheid tot samenzijn. Het is de opvatting van de voorganger dat de ontmoeting net zo belangrijk is als de preek.
De dienst begint met een gebed, waarna er een tijd is van lofprijzing. We hebben dan wel een songbook, maar het gaat vaak net te snel voor ons om het Nepalees mee te lezen. Soms zijn de melodieën wel bekend en dan kunnen we gewoon in het Nederlands meezingen. Wat voor ons buitenlanders prettig is dat er soms in het Engels wordt gepreekt, met Nepalese vertaling. Er wordt zowiezo altijd voor wat vertaling gezorgd zodat wij weten wat er gezongen en gelezen wordt. De diensten van deze kerk worden tijdens de dienst ook op het internet uitgezonden. Een eigentijdse kerkradio dus.